Music For Life²

3.503.246 euro!
zotjes.

meest aangevraagd:
1. Kings of Leon - Sex on Fire
2. Coldplay - Viva la Vida

Music For Life

6 dagen zalige muziek (toch bijna altijd :D) voor het goede doel.
wat wil je nog meer...

Aqua - Barbie Girl
Kate Bush - Running up that Hill
ik heb zelf Bliss van Muse aangevraagd
mooie herinneringen aan dat nummer.

wie we daar hebben

niet dat ik hem herken, maar ze zeiden dat het hem was: de burgemeester van Nazareth (dus zo ziet die man er uit..)!

ondertussen in Vancouver

Oh, the weather outside is frightful,
(People forget how to drive and all the buses stop running.)
But the fire is so delightful.
(Fire = passion for learning ... I think I’m grasping here?)
And since we’ve no place to go,
(We’ve been stuck writing exams all week.)
Let it snow, let it snow, let it snow!
(Yay for snow! And yay for the end of exams!)

ik krijg nog steeds de nieuwsbrief van UBC
ondertussen zijn daar de examens gedaan en is het nog steeds aan het sneeuwen.
en een overjolijtige nieuwsbriefschrijver heeft zich uitgeleefd met het toe te passen op een golden oldie.. iedereen zijn ding, nietwaar.

thuiskomen voor dummies.

nu ik alle foto's en verhalen van in canada gepost heb

kan ik eindelijk het fantastische ik-kom-naar-thuis-verhaal vertellen.

het begint rond 12u zaterdagmiddag.

ik had een taxi moeten bellen, omdat Miguel (die me normaal naar de luchthaven ging voeren) me niet wou voeren als het sneeuwde.

wel het had de vrijdagochtend gesneeuwd, dusja...

ik was gigantisch veel te vroeg op de luchthaven - mijn vlucht was pas om 20 voor 4.

maar liever te vroeg dan te laat + ik moest nog door controle enzo

ik denk dat ik een record gebroken heb - voor ik het wist, zat ik aan gate weetikveel te wachten op mijn vlucht naar Frankfurt.

ik liep nog even rond, langs de eindeloze parfum-en-sigaretten-winkels - moest glimlachen bij de Franse vertaling van Tax Free (de Engelsen die geen Frans kennen moeten zich volgens mij vanalles voorgesteld hebben..)

nog een heerlijke Frans-Engelse mix-up:

mijn (toen nog) laatste maal op canadese bodem was 'chubby chicken strips'

heerlijk om de blik van de madam achter de kassa te zien als je dat zegt, geloof me.

en toen begon het.

eerst werd de boarding steeds uitgesteld

zonder dat we ook maar enige informatie kregen waarom dat precies gebeurde.

een uurtje nadat we eigenlijk al hadden moeten vertrekken, kregen we het te horen

een of andere pipo had met het wagentje van de catering tegen de nooduitgang gereden en die glijbaan was eruit gevlogen - en dus kon die uitgang niet meer gebruikt worden

[in mooie vage termen natuurlijk, de woorden 'pipo' en 'glijbaan' kwamen er niet aan te pas]

gevolg: 128 mensen mochten niet meer vertrekken

per nooduitgang mogen er maar zoveel mensen op de vlieger, of zoiets

dusja

rijen 21 tot 36 moesten eraf, tenzij er genoeg vrijwilligers opdaagden die vrijwillig de volgende dag wouden vertrekken

'vrijwillig' tussen ferme aanhalingstekens, want de enige optie voor iedereen op de rijen 21 tot 36 was 'vrijwillig' de volgende dag vertrekken want dan kregen we (ja, ik zat doodleuk op rij 27) een compensatie

anders was het zowieso de volgende dag vertrekken zonder geld-bonus.

ik heb me dan 'vrijwillig' opgegeven om de zondag te vertrekken

en kreeg daarvoor maar liefst 600 euro. inderdaad. 600 euro!

nadat we eindeloos over en weer liepen tussen de bagageband (waar eventueel misschien een beetje mogelijk een valies of 2 zouden op komen), de douane (waar we door moesten om naar de bagageband te gaan - stempel nr. 4 dat ik canada binnengekomen heb) & de balie van Lufthansa (waar we onze nieuwe tickets & onze vouchers kregen) - werden we naar ons hotel gevoerd

de Sandman Signature Hotel

super-über-chic

niet mis, i know.

zeeer goed, maar niet immens lang, geslapen

want mijn vlucht vertrok om 9u

wat betekende om 6u opstaan, om rond 7u een busje naar de luchthaven te nemen

ik vloog nu via Toronto naar Brussel.

ben ik daar ook al geweest, nietwaar :D

mijn (nu echt wel) laatste maal op canadese bodem was compleet on-canadees maar oooh zo lekker: nacho's.

mijn vlucht naar Brussel was eigenlijk een vlucht naar New Delhi via Brussel

met als gevolg dat er een ferm aanbod Bollywood films was, de ontbijt-croissant optimistisch een 'sponsje' kon genoemd worden & dat alle aankondigen in het Indisch waren (en pas 10 minuten later ook 'ooh-er-zitten-ook-niet-Indiërs-op-dit-vliegtuig' in het Engels gedaan werden)

ik kwam dan rond 8u 's morgens aan in Brussel

waar quite sad niemand op me te wachten stond

wel, eigenlijk mijn ouders en Charly

maar het heerlijk Belgische verkeer weerhield de oudjes

en Charly & ik waren in hetzelfde gebouw op dezelfde moment, maar hebben elkaar niet gezien.

van een domper gesproken.

maar eenmaal thuisgekomen werd ik half dood geknepen door Karel, en kreeg ik een ferme knuffel van mijn zusj - die eigenlijk nog Latijn aant leren was.

en, je bent belg of niet: middageten waren frietjes

hoewel het eigenlijk ongeveer 2u 's nachts voor me was.

farewell fairview.

geen beter afscheid dan een koffie in de beanery.

zelfs al moet het zonder mijn coffee-buddy Andrew.

ik vraag een bagel & krijg een vork. een vork?!

shopping in the snow - correction: in the rain.

sneeuw!

zodra ik echter naar buiten ging, was het al aan het regenen - het blijft canada nietwaar.

de vrijdag voor ik vertrok downtown nog wat souvenirs gaan kopen

compleet on-mij zelfs naar een shopping mall gegaan

puur omdat ze daar een sportwinkel hadden

enja, dat is nu eenmaal een genre winkel waar ik niet zonder kan

ahum

voor alle duidelijkheid: karel wou een hockey t-shirt.

toen ik in de shopping mall aankwam was het er stikdonker

een stroompanne

vancouver krijgt 3cm sneeuw en er is al een stroompanne..

watjes.

er stonden kerstbomen, waarschijnlijk al sinds midden november ofzo. en er hingen allemaal houten bordjes in met wensen..

een selectie :D

kerst.. of pasen?

de etalages zijn hier al sinds eind november kerst-thematisch ingericht

hoewel ik die klok very pasen vind.

dit deed me zo zwaar aan de GVR denken
enja, mijn hele kindertijd kwam terug. wat een boek!

Robson Street

ik vond nog enkele foto's van een tripje naar Robson Street

hier staan we lekker in iedereen zijn weg in American Outfitters :D

dit zijn appels. once upon a time..

WHOOT WHOOT!

terug naar huis

het is officieel
morgen vertrek ik naar huis
ok, ondertussen is het al vandaag.

mijn koffer kan in het guiness book of records als 'slechtst-gemaakte ooit'
plus
ik heb geen weegschaal, en kan compleet geen gewicht inschatten
dat wordt tof.

België here i come!

art.

morgen vertrekt Denise naar huis.
en als een soort van afscheidscadeau heeft ze me 2 van haar prints gegeven.
van elke print zijn er slecht 3 exemplaren.
de foto's geven het niet correct weer, maar ze zijn gigantisch.
en prachtig.

het is es iets anders..

ik vond deze affiche tussen mijn notities
het is ondertussen al lang voorbij, die verkiezingen
maar stel je voor dat gelijk welke Belgische politicus dit probeert
het schreeuwt media-schandaal.

hier hangen ze onschuldig tussen de posters voor concerten en lezingen.

those who can't study, eat.

wortelsoep, muffins, peperkoek...

allemaal home-made

door andere mensen :D

wortelsoep en muffin en peperkoek (naast soep) door Andrew

en de andere peperkoek door Denise, hm hoewel ik denk dat ze die in Granville gekocht heeft.

i've crossed over to the dark side.

dark roast coffee

to be precise.

my precioussss

vervolg van de puddle-shoot
aangezien we de puddle zelf gemaakt hadden, wouden we enkele 'victory this puddle is miiiiiine'-foto's nemen.
enja
i look like a retard, i know.

books i want to read.

artikels lezen die je niet wilt lezen, doet je nadenken..

ja ik weet het, V for Vendetta is een graphic novel.

laatste zondag: 'brunch'

ik vier mijn laatste zondag van dit semester

yoghurt kan niet ontbreken

een mini-croissant

én een muffin (made by Andrew - chocolate chip is al vastgesteld, de andere ingrediënten moet ik nog ontcijferen..)

ontcijfering: ginger - denkik. plus, who am i trying to fool - alsof ik de ingrediënten zou kunnen raden [doet me aan een FRIENDS aflevering denken waar Phoebe koekjes ontcijfert, of ben ik officieel zot geworden?]

heerlijke zin.

"In Cézanne's times, painting an apple was a very advanced intellectual position"

af en toe kan er een glimlach van af, bij het lezen van een artikel over existentiële kunst na '45 in Parijs (hoe komt men er toch bij - 'Eureka, laten we een artikel schrijven over iets wat niemand interesseert behalve mij!')

'the last hurrah..'

hoe pretentieus is het een artikel van jezelf in de lectuur voor je les te steken?
enkel een Franse Canadees met Spaans bloed kan ermee weg komen, aka Serge Guilbaut - mijn prof History of Modern Art...

Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan..

ik weet niet helemaal wat er aan het gebeuren is

en waarom de sint plots aan de deur van wulvestraat 11 staat

maar het was iets met een brief van de stad Deinze & leiders van de Jin

en Helena die Elodie erbij haalde, omdat ze zich zelf schaamde als 17-jarige :D

mijn persoonlijke opmerking:

de living ziet er nog exact hetzelfde uit.

ik kijk er al naar uit om me zijdelings in een zeteltje te nestelen voor de televisie.. :D

most random sentence ever.

maandag examen van 'history of modern art'
en ben gisteren begonnen aan een leesmarathon; al de artikels die we moeten lezen..

en man
er zijn wel enkele interessante artikels bij
maar sommige.. pff

meest random zin ever:
"the enemies of La Mettrie, the author of Man the Machine, were pleased to point out that he died of over-eating"
en dat in een artikel over moderne kunst
je moet het maar kunnen.

Vancouver by sunset - at 4:30

tja
we zagen funny graffiti
en dus moesten we die nadoen..

[hoewel ik meer een soort jazz-hands-move doe, maar swat]

let vooral op de kleuren van de lucht
niet echt op de gebouwen
Cambie Bridge is nu niet direct de prachtigste achtergrond.


Dit is op exact hetzelfde moment getrokken
maar gewoon met een andere functie op mijn camera
manipulatie!

de 'puddle fotoshoot'

woensdag 3 december 2008
rond half 4
het is koud - ijskoud
maar niet nat
de ene keer dat je water nodig hebt, beslissen de weergoden het es een dagje droog te houden.
we maken dan zelf maar een puddle
'2 emmertjes water halen..' [vrij letterlijk, enkel waren het geen emmers - wat het normaal zou hebben doen lijken - nee, wij liepen daar met tuperware potten, pannen en potten, alles wat water kon houden]
tot de puddle groot genoeg was
en totdat andrew aankwam (die zo vriendelijk was de laatste tuperware pot van me over te nemen - een fantastische situatie-inschatting, aangezien ik zonet de helft ervan op mijn broek had gemorst en het had doen lijken alsof 'i peed my pants' meer dan een kwade droom was)
dusja
de fotoshoot zelf (het woord alleen al is ontoepasselijk - doet het veel te veel modeshow-toestand lijken)
ik stond naast te puddle - letterlijk niets te doen
en andrew moest dreigend achter mij staan.
Denise trok dan foto's van onze reflectie.
toen het dreigend-staan niet al te goed lukte stilstaand, moest andrew dan maar aanloopjes nemen om me zogezegd te overvallen
wat uiteindelijk meer schouder-massages waren, maar swat.
de foto's vind ik best wel geslaagd
de opzet was om de kijker meer informatie te geven dan de persoon in de foto
en ik stond onschuldig bij een puddle te staan, terwijl ik zogezegd geen flauw idee had dat andrew op een drafje aankwam om me te overvallen.

een sequence, plus de 3 foto's uitvergroot [de 2 laatste zijn ingediend als Denise's final photo project..]